ตำนานเก่าแก่ที่เชื่อว่ามีมาตั้งแต่ยุคสร้างเมืองกันทรวิชัยที่ได้ทิ้งหลักฐาน สำคัญ 2 สิ่ง คือพระพุทธมิ่งเมืองและพระพุทธรูปยืนมงคล ตั้งอยู่คนละวัดห่างกันราว 1 กิโลเมตร โดยพระพุทธมิ่งเมืองตั้งอยู่ที่ วัดสุวรรณาวาสและพระพุทธรูปยืนมงคลตั้งอยู่ที่วัดพุทธมงคล ต.โคกพระ อ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม ตามตำนานกล่าวว่าบ้านเมืองแถบนี้เป็นเมืองโบราณที่มีชื่อว่าคันธาธิราช ก่อนปีมะเส็ง จุลศักราช 147 หรือ พ.ศ.1328 มีเจ้าเมืองปกครองนามว่า ท้าวลินจง และมีบุตรชายชื่อว่า ท้าวลินทอง ซึ่งท้าวลินทองเป็นคนที่มีจิตใจเหี้ยมโหดมากและเมื่อรู้ว่าพระราชบิดาไม่ได้มอบอำนาจการปกครองเมืองให้ตน เพราะท้าวลินจงเล็งเห็นว่าท้าวลินทองขาดคุณธรรม ท้าวลินทองจึงได้จับพ่อและแม่ของตัวเองไปทรมานและบังคับให้มอบให้ตน แต่ท้าวลินจงผู้เป็นบิดาทนความทรมานไม่ไหวจึงได้อธิฐานก่อนตายว่า “หากผู้ครองเมืองนี้เป็นมนุษย์ที่มีจิตใจโหดเหี้ยม ขาดคุณธรรม ขออย่าให้มีความสุขความเจริญ ให้พบ แต่ความวิบัติ ความพินาศฉิบหาย” นางบัวคำผู้เป็นแม่ก็ถูกท้าวลินทองบุตรชายแท้ๆ ฆ่าให้ตายตามไป เมื่อท้าวลินทองได้ขึ้นครองเมือง บ้านเมืองก็เกิดกลียุค โหรทำนายจึงให้ท้าวลินทองสร้างพระพุทธรูปเพื่ออุทิศส่วนกุศล เป็นการล้างกรรมที่เคยกระทำต่อพ่อแม่ โดยให้หันพระพุทธรูปไปทางทิศใต้ สร้างพระพุทธมิ่งเมืองไว้ที่วัดสุวรรณาวาสแทนคุณมารดา และสร้างพุทธมงคลไว้กลางลานโพธิ์ ณ วัดพุทธมงคล เพื่อแทนคุณบิดา แต่ท้าว ลินทองก็ล้มป่วยและตายในที่สุด เมืองคันธาธิราชจึงไม่มีผู้ปกครองต่อ กลายเป็นเมืองร้างนานถึง 1,089 ปี จนกระทั่งสมัยรัตนโกสินทร์ จุลศักราช 1236 หรือ พ.ศ. 2417 รัชกาลที่ 5 ทรงกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งเมืองขึ้นใหม่อีกครั้ง ให้ใช้ชื่อเมืองว่า คันธาวิชัย หรือ เมืองกันทะวิชัย ส่วนพระพุทธรูปทั้งสองได้มีการปฎิสังขรต่อเติมส่วนที่หายไปในปี พ.ศ. 2460 ให้กลับมาสวยงามดังเดิม